اسکلت اصلی این نوع ساختمان، آجر و سقف آن عموما طاق ضربی یا سقف تیرچه بلوک است. تحمل بارهای زنده و مرده ساختمان بر عهده دیوارهای آجری است. به این منظور دیوارهای آجری با استفاده از میلگرد مسلح می شوند. دیوارهای به کار رفته در این نوع ساختمان از دو نوع هستند. دیوارهای باربر و دیوارهای پارتیشن یا جداکننده. با این حال، ارتفاع این نوع ساختمان از سه یا چهار طبقه تجاوز نمی کند. ساختمان آجری، به دلیل فراوانی و در دسترس بودن مصالح آن ارزان و مقرون به صرفه است. با این حال، در برابر بار وارده از زلزله مقاومت لازم را ندارد. همچنین به دلیل محدودیت در تعداد طبقات در مقایسه با ساختمان با اسکلت فلزی و بتنی مردود است. در گذشته علاوه بر ساختمان های آجری استفاده از ساختمان های خشت و گلی نیز در ایران رایج بود که به دلیل ضعف این نوع سازه در برابر زلزله و محدودیت تعداد طبقات (امکان ساخت تنها یک طبقه) امروزه به ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرند
